Doperwten eet je als groente en (split)erwten gaan in de erwtensoep. Wat maakt de een doperwt groente en een erwt in de soep niet?
De verse erwten die we eten worden meestal doperwten of tuinerwtjes genoemd. Deze erwtjes horen tot dezelfde familie als de gedroogde erwt. Ze worden alleen jonger geoogst. Hierdoor zijn ze zoeter en is het velletje om de erwt heen wat dunner. Gedroogde erwten of spliterwten worden later geoogst dan doperwten. Daardoor bevatten ze meer eiwit, vezels en koolhydraten. Spliterwten zijn erwten waarvan het stugge buitenste velletje is verwijderd. Dat maakt ze geschikt voor erwtensoep. Bij hele gedroogde en geweekte erwten zou de soep stugge velletjes bevatten. Dat is natuurlijk veel minder lekker.
doperwten
Bron van koolhydraten
Wanneer je doperwtjes vergelijkt met bijvoorbeeld spinazie dan valt op dat er in doperwtjes net zoveel ijzer zit maar meer vezels en koolhydraten. Wat verder opvalt is dat in twee opscheplepels (100 g) doperwten 25 mg vitamine C zit, de helft van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid. In spinazie zit 1 mg per 100 gram. Vitamine C lijkt dan ook een slecht argument om te bepalen of iets groens bij de groente hoort. Vitamine C komt in gedroogde peulvruchten niet meer voor. Maar ook bijvoorbeeld aardappelen die wel veel vitamine C bevatten, worden niet tot de groente gerekend. Buiten Nederland wordt de aardappel overigens wel gezien als groente. De aardappel bevat dan ook behalve vitamine C, andere voedingsstoffen die in pasta en rijst niet voorkomen. Toch wordt de aardappel, vanwege de hoeveelheid koolhydraten in Nederland gerekend tot een bron van koolhydraten. Net als erwten en andere peulvruchten die eerst gedroogd worden voor ze verder verwerkt worden. Erwten bevatten zelfs meer koolhydraten dan aardappelen. En tuinbonen dan? Tuinbonen worden net als doperwten vers gegeten of vers verwerkt. Maar een tuinboon bevat nog minder koolhydraten dan een doperwt. Tuinbonen mag je dan ook als portie groente op je bord leggen.