Thuis vierden we vroeger kerst nogal sobertjes. Mijn vader was namelijk nogal tegen de commerciële drukte rond de feestdagen. Hij heeft bijvoorbeeld ook niks met vaderdag en valentijnsdag is hem helemaal een doorn in het oog. Er werd me al jong duidelijk gemaakt dat kerst helemaal niets heeft te maken met dure cadeaus’s en feestverlichting in de tuin. Kerstgevoel gaat over hoop op wereldvrede, denken aan de medemens en lief zijn voor elkaar. Van zijn woorden pais en vree maakten we als kinderen spijs en vreten en dat vonden we erg grappig. Maar vreten was er bij ons niet bij. Bij de lunch een stukje kerststol, met spijs, en na de strandwandeling was er ’s avonds erwtensoep. Geen ordinaire snert uit blik maar heerlijke zelfgemaakte erwtensoep met droge worst en roggebrood met echte boter. Als kind vond ik het gemis van een uitgebreid kerstdiner dan ook helemaal niet erg.
Ondanks dat mijn vader op bepaalde punten natuurlijk gelijk had wilde ik eenmaal volwassen kerst toch feestelijker vieren. Samen met vrienden stelden we meerdere keren een copieus meergangendiner samen waarbij ieder een gang voor zijn rekening nam. Zodat je op eerste kerstdag met een pan tussen je benen geklemd veertig kilometer moest autorijden. Je stapte dan uit met kramp in je kuiten en soep in je schoenen. Gelukkig was er altijd genoeg drank om te verdoezelen dat er wel drie toetjes waren maar geen hoofdgerecht.
Ik heb me ook wel in mijn eentje uitgesloofd voor mijn familie en vrienden. Iedereen had het gezellig terwijl ik in de keuken met een verhit hoofd boven een schiftende saus stond. En de dessertwijn was al op voordat ik relaxed een glaasje kon pakken.
Mensen vragen me vaak wat ik met de kerst eet. Maar voor mij ligt de keuze niet tussen overheerlijk of superlicht. Inmiddels heb ik drie kinderen en maken Sinterklaas, verjaardagen en de feestdagen van december één groot familliefeest. Ik wil vooral niet meer uren in de keuken staan maar zelf tafelvoetballen en sjoelen op dit mega-familie-feest.
Kerstfeest is ook een feest van tradities. En die blijk ik onbewust in stand te houden. De strandwandeling is weliswaar vervangen door een mountainbiketochtje maar misschien eten we op eerste kerstdag wel boerenkool met worst. Hier past ook prima een goede bordeaux bij en met een lekkere ijstaart toe is iedereen tevreden. En dat draagt toch ook bij tot pais en vree en een klein beetje vrede op aarde?
Source: New feed